Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Καστοριά - Λονδίνο 1-0

Καλημέρα, 

      Όχι αγαπητέ μου κόσμε, Καστοριά είμαι αλλά Λονδίνο γίναμε, μη σου πω για τρεις μέρες αυξήθηκαν και οι αυτοκτονίες (πλάκα κάνω ευτυχώς το προλάβαμε). Βροχή όλη μέρα ασταμάτητη, ομίχλη και υγρασία.  
      Κατέβασα τις τέντες κάνα μέτρο με ενάμισι, κατέβασα και τα  κασκόλ και τα μπουρνούζια (τα χρησιμοποιώ σαν ρόμπες το Χειμώνα), έβγαλα και τη σόμπα του υγραερίου και το αερόθερμο για το μπάνιο. 
       Γυρνάω το μεσημέρι προχτες στο σπίτι, μπαίνω να ξεντυθώ να βάλω τα καθημερινά μου, ακούω κουδούνι και ενώ σκέφτομαι ότι είναι ο υδραυλικός (έχω ένα θέμα με τα υδραυλικά μου εδώ και καιρό) φωνάζω ποιός είναι, με το ένα πόδι στη φόρμα, δεν ακούω τίποτα, βάζω και το άλλο πόδι, ξαναφωνάζω, πάω στη πόρτα. Κανονικά αν δεν περιμένω κάποιον δεν ανοίγω την πόρτα, είμαι του στυλ, άμα δεν έχω καλέσει κανέναν, δεν περιμένω κανέναν, περίεργος άνθρωπος είμαι να το ξέρετε. Κοιτάζω από το ματάκι, ουδείς, ξανά κουδούνι, ανοίγω, κοιτάξω την εξώπορτα, η Κα Μ η από πάνω μου.. αρχίζω να τα παίρνω. Ζητάει συγνώμη η γυναίκα για την ώρα και μου ζητάει να ανεβάσω τις τέντες, γιατί της λέω, επειδή θέλω να απλώσω μου λέει και είναι λερωμένες, μα βρέχει της λέω, δεν βρέχει μου λέει, είναι χαμηλά της λέω και δεν τις φτάνουν τα ρούχα, θα λερωθούν οι φόρμες μου λέει (άντε και να μου λεγε τα σεντόνια, θα την πίστευα), καλά της λέω (φανερά εκνευρισμένος) θα τις ανεβάσω αλλά άμα βρέχει θα τις ξανακατεβάσω, δεν προλαβαίνω να ακούσω αν απαντάει και της κλείνω την πόρτα στα μούτρα. Την ανέβασα τη μια και βλέπουμε. Τις έχω πει κάμποσες φορές ότι το νερό της βροχής μουσκεύει τα πορτοπαράθυρα και φουσκώνουν και θέλω να τα προφυλάξω.. αλλά πουυυυυ αυτή, το χαβά της.. 
       Λίγο το κακό, τα προβλήματα με τα υδραυλικά μου τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει ανυπόφορα. Πότε στάζει και πότε σταματάει ο κεντρικός αγωγός, σταμάτησα να χρησιμοποιώ το νιπτήρα του μπάνιου γιατι τρέχει και αυτός. Επίσης και στην κουζίνα η βρύση τρέχει από χαμηλά. Εγώ τους είπα να φτιάξουμε όλο το μπάνιο, αλλά θέλουν να αποφύγουν τα έξοδα τα πολλά. Εδώ και 1,5 μήνες ακόμη το φτιάχνουν, όλοι μου λένε να αλλάξω σπίτι, αλλά εμένα μου αρέσει το σπιτάκι, μεγάλες ντουλάπες, αποθήκη, φωτεινό, ευάερο, βλέπει λίγο λίμνη, λίγη πόλη και ορίζοντα, έχει ησυχία και δική του θέρμανση. Δεν έχω τον ιδιοκτήτη να μένει κοντά και γκρίνια από αυτόν.
      Το έχω συνηθίσει γμτ και δεν θέλω μετακομίσεις. Τα μειονεκτήματά του είναι τα υδραυλικά του και τα κουφώματα, α ναι, επίσης δεν έχει μεγάλες βεράντες να βάλεις ένα τραπεζάκι και δυο καρέκλες που λέει ο λόγος. Έχει βέβαια μια μικρή αυλίτσα που κάτι μπορείς να κάνεις. Βέβαια και να είχα άπλετο χώρο μάλλον δεν θα το έκανα.. να χεις την Κα Μ. να στήνει αυτί να ακούει τι λέμε. Φοβάμαι μην κουφαθεί ή της πέσουν τα μαλλιά και με ρωτάει πάλι τι βιταμίνες να πάρει, λες και είμαι γιατρός. Αυτή νομίζει ότι επειδή έκανα μια επέμβαση, έχω κάνει και ιατρική μαζί και ξέρω σε όλα τις απαντήσεις..
     Αυτά τα ολίγα.. και εις άλλα με υγεία!!!!

Καλημέρα!!!
     

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Ξε-σσαλονίκη

Καλημέρα,

Λοιπόν, έχω νευριάσει με τον καιρό, είναι δυνατόν; Να είμαι με φούτερ και φόρμες στο σπίτι από τώρα;;; Γιατί δεν μπορώ να το πιστέψω και μου τη δίνει;; Γιατί να σκέφτομαι από τώρα το πετρέλαιο και το που θα μπορούσα να ανοίξω τρύπα για ξυλόσομπα;; Κάτι άκουσα και για χιόνια αλλά δεν θέλω να βάζω το κακό ακόμη στο νου μου. 
     Νεράκι πέρασε η εβδομάδα με ικανοποιητική δουλειά και πίεση ελάχιστη. Το ΠΣΚ που μας πέρασε ήμουν εκτός. Σε μια φίλη κολλητή τις είχαν κάτσει κάτι εισιτήρια για Θεσσαλονίκη και μου είχε πει από καιρό να πάμε μαζί, να κλείσουμε δωμάτιο νωρίς και να περάσουμε καλά. Έτσι και έγινε. Είχα δυο χρόνια να τη δω. Μαζέψαμε λεφτά να έχουμε να χαλάσουμε και έκλεισα και ραντεβού με το γιατρό μου για τις καθιερωμένες εξετάσεις τις ετήσιες (για να μην χρειαστεί να ξαναπάω φέτος) και ξεκίνησα.  
    Παρασκευή βράδυ και Σάββατο βράδυ στο ξενοδοχείο Μαδρινό, Εγνατίας και Αντιγονιδών. Δεν λέω, καλό ήταν, έχω μείνει και σε καλύτερα βέβαια. Το μπάνιο δεν μου άρεσε, κακοτεχνίες, το δωμάτιο το υπόλοιπο πολύ καλό. Το πρωινό ήταν σχετικά φτωχό αλλά το προσωπικό ήταν ευγενικό και εξυπηρετικό πολύ. 
   Έφτασα Παρασκευή μεσημέρι με ψιλόβροχο και κρύο σχετικά με κοντοπαντέλονο και κοντομάνικο. Έτρεξα να αφήσω τα πράγματα για να προλάβω το γιατρό, όλα εντάξει και με αυτό. Το βράδυ θα ερχόταν και η φίλη. Είχα καιρό μπροστά μου, οπότε έκανα μια καλή γνωριμία με ένα παιδί που μιλούσαμε κάνα εξάμηνο. Βόλτες στην παραλία με καφέ στο χέρι, μην φανταστείτε τίποτα με τα πονηρά μυαλά σας! Μόνο λίγο χαμούρεμα. Λίγο λέμε! Το βράδυ ήρθε με βρήκε στο κέντρο η κοπελιά και πήγαμε να φάμε και να πιούμε και ένα ποτό. Ξεροί πέσαμε.. 
     Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με πρωινό, έπειτα βόλτα στα μαγαζιά και ψώνια το μεσημέρι πήγαμε και κάναμε έκπληξη σε μια κοινή φίλη που δούλευε στο κέντρο. Ολόκληρο σχέδιο κάναμε για να την εκπλήξουμε και το καταφέραμε! Ήπιαμε ένα καφέ στην κόρη της Αχτίδας και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Το απόγευμα συναντηθήκαμε με τη φίλη να πάμε να φάμε, τουμπανιάσαμε όπως καταλαβαίνετε. Το βράδυ βρέθηκα ξανά με το παιδί που σας έλεγα, πήγαμε για καφέ και μετά για ποτό όπου ήρθαν και μας βρήκαν οι φίλες μου και ένας φίλος του. Ήπιαμε τα ποτά μας, χορέψαμε λιγάκι, μιλήσαμε και πήγαμε για νάνι. Ωραία ήταν επίσης και αυτή η μέρα! 
    Σηκώθηκα με ελαφρύ κεφάλι ευτυχώς, δεν το συνηθίζω το ξενύχτι αλλά δεν με πείραξε το κρασί. Η κοπελιά δεν είχε σηκωμό, κατέβηκα για πρωινό, έφαγα, έβαλα και ένα πιάτο για το δωμάτιο, μην ξυπνήσει πεινασμένη. Ξύπνησε, κάναμε μπανάκι, όχι μαζί, ήρθε και η κοινή μας φίλη με καφέδες απ' έξω και χαζέψαμε, μαζέψαμε πράγματα, είπαμε τα παλιά μας και κατά τις 12 αφήσαμε το δωμάτιο. Πήγαμε στον Άγιο Δημήτριο, κατεβήκαμε στις κατακόμβες, ήπιαμε και αγίασμα, είδαμε το παπαδαριό να έρχεται με αμαξάρες και χρυσά στο λαιμό και την κάναμε για καφέ, κάτσαμε εκεί κοντά, σχετικά ήσυχη περιοχή. Φάγαμε κάτι γρήγορο και εγώ έφυγα για τα ΚΤΕΛ. Να πω την αλήθεια; Κάνα δυο μέρες θα έμενα ευχαρίστως παραπάνω. 
     Επίσης δεν θέλω παράπονα από Θεσσαλονικείς ότι δεν βρεθήκαμε! Να με συγχωρείτε που δεν έδωσα σημεία ζωής!
       Πέρασα πάρα πολύ καλά, ανέλπιστα καλά βασικά! Είπαμε να το ξανακάνουμε κάποια στιγμή, ίσως με αλλαγή στο μέρος.. θα δούμε! 
     Και κάπως έτσι φτάνει η Παρασκευή, γρήγορα γρήγορα. Γεμάτο με δουλειές αναμένεται το ΣΚ, μπορεί να κατεβάσω και τα χαλιά κιόλας. Δεν ξέρω, με ΄χει φοβίσει ο καιρός πια!
        Αυτά τα νέα μου για το ταξιδάκι, τώρα να δούμε ποιό θα είναι το επόμενο! :) Μάλλον στο χωριό τα Χριστούγεννα. Ας ελπίσουμε νωρίτερα κάτι καλύτερο. Ελπίζω να είστε όλοι καλά! :)

Καλό απόγευμα να έχετε!
Φιλιά! 

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Έτσι .. για το ΣΚ που έρχεται..

Καλημέρα,

      Παρασκευή σήμερα, η χαρά ανείπωτη, στο γραφείο όλοι πετάμε τέτοια μέρα κάθε εβδομάδα! Η δουλειά γίνεται γρήγορα, με χαβαλέ, με καφέ, με τα μάτια στη λίμνη έξω (που λέει και μια φίλη για να παίρνει κουράγιο). Βρήκα ένα βιντεάκι με μια διαφήμιση που με εξέπληξε ευχάριστα όταν τελείωσε και συνειδητοποίησα περί τίνος πρόκειται. Ορίστε το ένα

Πως σας φάνηκε;
      Ήρθε η ώρα να ξεπληρώσεις λοιπόν και τη μαλακία σου και η κοπέλα στο παρακάτω βίντεο σε βοήθησε με τον καλύτερο τρόπο.. 
      Εγώ πάντως το κατά-ευχαριστήθηκα. Πόσες φορές στο δρόμο έχω δει να το κάνουν και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα; Τους κορνάρεις να τους δείξεις τι μαλακία έκαναν και αυτοί σε χαιρετάνε νομίζοντας ότι τους ξέρεις. Begging for mercy δηλαδή.. 

Εγώ όλα καλά για όποιον θέλει να μάθει, ετοιμάζομαι για μίνι ταξιδάκι με φιλική παρέα για ΣΚ! Όχι, αυτό, το άλλο ΣΚ! χεχεχε θα σας πω τα νέα όταν έρθω.. 

Τα φιλιά μου και καλό ΣΚ!

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Μέρες Καλοκαιριού..

Καλησπέρα σας,

  Το Καλοκαίρι μας θυμήθηκε πια, ναι ήρθε και κάνει ζέστη..  η αλήθεια είναι όμως ότι κοιμάμαι με κουβέρτα, λεπτή μεν, κουβέρτα δε, με λίγο ανοιχτό παράθυρο! Έχει την κατάλληλη θερμοκρασία, κοιμάμαι και δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι, είναι απίστευτο το πόσο χαλαρό ύπνο κάνεις με αυτές τις θερμοκρασίες!
Νυδρί, Λευκάδα.
      Πήγα και διακοπές αρχές Ιουνίου, δεν σας το είπα, δεν το έμαθαν και πολλοί είναι η αλήθεια. Ήταν να πάω με παρέα, γυναικεία, μην πάει το μυαλό σας πουθενά πονηρά.. τελικά ήρθαν έτσι τα πράγματα και ακυρώθηκε τελευταία στιγμή και πήγα μόνος όπως πέρυσι. Δεν με χάλασε ιδιαίτερα βέβαια, συνηθισμένος ήμουν. Πήρα την πρώτη δόση ιωδίου για φέτος και μαυρίσματος φυσικά. Αν υπάρξει δεύτερη δεν ξέρω ακόμη, θα δείξει ανάλογα τα οικονομικά. Το θέλω πολύ! 
        Μέσα Ιουλίου πήγα στο Συρράκο Ιωαννίνων για μια υποχρέωση και ένα διήμερο χάρμα! Απίστευτο μέρος, παραδοσιακός οικισμός, εξολοκλήρου φτιαγμένος με πέτρα, σπίτια και δρόμοι! Άσε που δεν πηγαίνει αμάξι στο κέντρο του χωριού.. είναι σε πλαγιά με τρομερή κλίση.

      Τώρα μαζεύτηκα λιγάκι όμως. Βγήκαν κάτι ξώφαλτσα έξοδα για τα δόντια τον Ιούλιο που με περιόρισαν οικονομικά. Άσε που δεν τελείωσα και θα πληρώνω και τον Σεπτέμβριο και άλλες διορθωτικές. Και τις εξετάσεις στους γιατρούς που τις πας;   

      Και δεν φτάνουν όλα αυτά ήρθε και ο ΕΝΦΙΑ (είδες ομοιοκαταληξία; χαχαχχα). Ναι, για το σπίτι στο χωριό σου λέει, έχεις ποσοστό; Πάρε να χεις και φόρο να τον χαίρεσαι! Γ@μ@θηκαν φέτος! Έβγαλαν το χαράτσι και το έκαναν ΕΝΦΙΑ;;;       
Συρράκο Ιωαννίνων. 

     Ακόμη και οι γλάστρες μου φέτος, δεν έχουν προκοπή, όσο ντάντεμα και αν δέχονται. Δεν αγόρασα λουλούδια, ότι είχα έβαλα, τα περισσότερα με σπόρους που μαζεύω το Φθινόπωρο. Η λεβάντα μου έχει θεριέψει, λίγα τα άνθη αλλά όμορφα και μυρωδάτα. Τα μάζεψα για τη ντουλάπα. Η μέντα καλή είναι, όλο νερό ζητάει και ας βλέπει ήλιο 1-2 ώρες την ημέρα. Θέλω να βάλω και άλλα αρωματικά, φαρμακευτικά, βότανα σε γλάστρες για να τα χρησιμοποιώ. Δεντρολίβανο και δυόσμο θέλω να πάρω τώρα, νομίζω ότι έχω στο χωριό όμως, οπότε θα δω όταν πάω.
      Σε κάμποσες μέρες φεύγω για χωριό για 10 μέρες περίπου. Όχι πολύ αλλά αρκετό αν δεν θες να κόψεις φλέβες.. όχι πως δεν περνάω καλά, όπως και να το κάνεις όμως, αν έχεις συνηθίσει να μένεις μόνος και να εξελίσσεσαι σε έναν καθωσπρέπει γεροντοκόρο (μήπως γεροντογιό;), δεν μπορείς να ζεις για καιρό με άλλους. Σας τα έχω πει πολλές φορές...
        Κοιμόμουν που λέτε το βράδυ, ξυπνάω κάποια στιγμή από τσακωμό γατιών στην διπλανή αυλή, κοιτάζω από τις γρίλιες σαν να ξημέρωνε, τι στην ευχή λέω, γιατί δεν χτύπησαν τα ξυπνητήρια, ξανά τα γατιά, τρέχω κουζίνα, παίρνω ένα ποτήρι νερό και βγαίνω στο μπαλκόνι, τι να δω, μια πανσέληνο ναααααα (μετά συγχωρήσεως), έτσι εξηγείται το "ξημέρωμα", ήταν μόλις 2:30 π.μ. Σταμάτησαν οι γάτες, ξανάπεσα και εγώ..  Μέρες Καλοκαιριού που φθίνει, σαν εποχή βέβαια, οι θερμές μέρες θα κρατήσουν φαντάζομαι μέχρι αργά το Σεπτέμβριο. Ήρθε και η μέση του μήνα.
   

Λίγα τα νέα μου, σας φιλώ και θα τα ξαναπούμε!


Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Φίλοι..

Οι  φίλοι, μεγάλο κεφάλαιο τελικά, θυμάστε την προηγούμενη ανάρτηση;

   Όσο καλές είναι οι φιλίες και σου προσφέρουν ένα σωρό άλλο τόσο μπορεί να σε πληγώσουν. Άλλοτε άθελά τους, άλλοτε ηθελημένα. Ανάλογα την περίπτωση βέβαια κατηγοριοποιείς τα σφάλματα, γιατί όπως και να το κάνουμε τα φάουλ, παραμένουν φάουλ, η συγχώρεση είναι συγχώρεση. Δεν είπαμε να κρατάμε και τεφτέρι..

    Είσαι άνθρωπος όμως και όσο και αν ξεχνάς, αφήνεις πίσω τα παλιά, ένα αγκαθάκι που έβγαλες θα αφήσει το σημάδι του για πάντα. Δεν θες να εκδικηθείς, δεν θες να πονέσεις, είσαι θύμα; Ίσως. Χάνεις την εμπιστοσύνη σου. Σκέφτεσαι κατά πόσο αξίζουν για σένα οι φίλοι σου και μετά το γυρνάς από την άλλη πλευρά και λες, αξίζω εγώ να είμαι φίλος τους;

   Αξίζει να τσακώνεσαι μαζί τους; Δεν αξίζει να τσακώνεσαι με κανέναν. Όμως όταν έχεις κάτι να πεις, να το λες εκείνη την ώρα που πρέπει. Ποιος ο λόγος να το παίξεις υπεράνω; Κανένας, όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι παίζεις τον υπεράνω και όχι ότι είσαι. Να είσαι ευθύς, μόνο έτσι θα είσαι καλά και δεν θα χρειάζεται να τρέχεις στον ψυχολόγο κάθε λίγο.

   Υπάρχουν πολλοί λόγοι να μην σε καταλάβει κάποιος. Κάποιοι από αυτούς είναι η έλλειψη συγκέντρωσης στα λεγόμενά σου, η διαφορά επιπέδου (και δεν μιλάω για τη μόρφωση), το να μην θέλει κάποιος να σε καταλάβει (μάλλον βαριέται να σε ακούει), το να κατάλαβε και κάνει την πάπια από συμφέρον, το να μιλάτε διαφορετική γλώσσα, το να μην τα εξηγείς καλά.

    Δεν θα αναλύσω όλα τα παραπάνω. Το συμφέρον. Στην περίπτωση που το συμφέρον είναι προς το μέρος κάποιου άλλου εκτός από το δικό σας και ο φίλος σας καλώς (γι' αυτόν) ή κακώς (για εσάς) κάνει του κεφαλιού του, δεν έχετε παρά.. να το δεχτείτε... γιατί είστε φίλοι και δεν θέλετε να χαλάσετε αυτή τη φιλία. Καπρίτσια ένα σωρό. Ο εγωισμός και η αχαριστία είναι χαρακτηριστικό κάποιων ανθρώπων, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν φίλους. Και ούτε πως δεν αγαπάνε τους φίλους τους. Νοιάζονται για αυτούς αλλά κάποιες φορές (?) βάζουν τους εαυτούς τους πάνω απ' όλα. Τους αγαπάμε για αυτό που είναι.

   Κάποιοι έχουν και ελαφρυντικά.. ναι οκ, έχουν. Ό,τι ελαφρυντικό και να έχεις όμως, τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου δεν τους πονάς, είτε συγγενείς, είτε φίλοι, είτε εραστές. Πως μπορείς να πληγώνεις άτομα που ξέρεις ότι σου στέκονται; Κάνεις κάτι μόνο για να το κάνεις; Και ειδικά αν έχεις και παρελθόν το οποίο ευνοεί παρόμοιες καταστάσεις ό,τι ελαφρυντικό και να έχεις..

   Και κάπως έτσι φθίνουν οι σχέσεις παιδιά, είτε φιλικές είτε ερωτικές. Έρχεται στιγμή που σε ξενερώνουν, σου δημιουργούν το αίσθημα ανασφάλειας και απογοήτευσης, μια αποστροφή που δεν ξέρεις γιατί σου βγαίνει. Όσο και καλή διάθεση να έχεις να πεις ότι προσπαθείς, όσο και αν αγαπάς τα άτομα δίπλα σου και δεν θες να τα κακοκαρδίσεις τόσο θες και να τα αποχωριστείς. Δεν σε νοιάζει πια αν είσαι μακριά ή κοντά τους.. σαν να μην υπάρχουν..  είναι άσχημο αυτό, πολύ άσχημο συναίσθημα.. αλλάζει με το καιρό φαντάζομαι.. 

   Πληγώθηκα και πόνεσα πολύ είναι η αλήθεια αυτό το καιρό. Όσο μελό και αν ακούγεται. Θα είμαι καλά όμως. Η διάθεσή μου θα ανεβεί και όλα ίσως γίνουν όπως πριν. Δεν μου αρέσει να χάνω φίλους και ειδικά αυτούς που μοιράστηκα χρόνια μαζί τους. 

    Χαίρομαι που με ακούσατε για άλλη μια φορά! Μπορεί να τα λέω λίγο μπερδεμένα. Δεν τίθεται θέμα λεπτομερειών για το κείμενο, απλές διαπιστώσεις συναναστροφών με φίλους, τώρα που έχω ηρεμήσει από κάποιες ατυχείς περιστάσεις.

Καλό ΠΣΚ!

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Ατυχείς σχέσεις...

Καλημέρα!

    Όχι, δεν έκανα κάποια ατυχή σχέση. Επειδή έχω πολύυυ καιρό να κάνω σχέση. Δεν μιλάω για τις φιλικές βέβαια. Που τελικά είναι και οι πιο σταθερές στο χρόνο. 
Βλέπω κόσμο γύρω μου να πονάει για την λήξη μιας σχέσης ή για τα εμπόδια που υπάρχουν σε μια άλλη. Θα συμφωνήσω γενικά ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες. Πολύ δύσκολες. Αλλά όλα εξαρτώνται από τα άτομα. 

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι όλα μέσα στη ζωή, όλα πρέπει να τα περιμένουμε, από το φιλί το αναπάντεχο μέχρι το θάνατο. Μόνο και μόνο γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε πιο ανεκτικοί με τους εαυτούς μας και τους άλλους φυσικά. Να σκεφτόμαστε ότι δεν θα κάτσω να σκάσω ρε γαμώτο, τι κερδίζω; Οκ να κλάψεις και να στενοχωρηθείς, θες μια; Θες δυο; Θες τρεις μέρες; Ε φάε και ένα μήνα στη μάπα την Αντέλ, αλλά γιατί βρε παιδί μου να σε τρώνε τα πατώματα και τα ξύδια; Αγαπάς εντάξει, πάντα θα τον/την αγαπάς. Δεν μπορείς όμως να ζεις με την ιδέα ότι πρόκειται να ξαναγυρίσει, έστω και ας είναι μια πιθανότητα και αυτή, ούτε με την ματιά που θα σου ρίξει και θα το πάρεις πάνω σου. Είναι σημάδια που μπορεί να σου δίνουν ελπίδες και  στιγμές χαράς μέχρι την επόμενη κατραπακιά. 

    Ξέρω ότι δύσκολο κομμάτι ο χωρισμός (κάτι θυμάμαι δηλαδή). Όταν εκεί που σκέφτεσαι για ένα, αρχίζεις να σκέφτεσαι για δυο, να χωρίζεις τον εαυτό σου, την μονάδα στα δυο, να ανακαλύπτεις ότι μπορείς να συνδεθείς με μια άλλη ύπαρξη ως το σημείο που να γίνεστε ένα. Μετά πρέπει να ξαναγυρίσεις στο ένα, να κόψεις τη σύνδεση, να κάνεις αποσύνδεση της άλλης συσκευής και να τα βγάλεις πέρα με την δική σου χωρητικότητα φτάνει, δεν φτάνει, αυτή είναι. 

     Όλα αυτά ισχύουν στην περίπτωση που πρέπει να κάνεις την αποσύνδεση αθέμιτα, με τη βία, χωρίς να το θες, ωθούμενος από την συσκευή που θέλει να πάρει την χωρητικότητα της και να φύγει για άλλες συσκευές. Αν είσαι η συσκευή που θέλει να φύγει, τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Κρατάς τα ωραία της προηγούμενης σύνδεσης στα αρχεία του συστήματός σου και πας για άλλη συσκευή. Θα πονέσεις αλλά για να θες να φύγεις κάποιος κάτι θα υπάρχει, η σύνδεση έχει χαλάσει για κάποιο λόγο που αν δεν ξέρουν και οι δυο, σίγουρα θα ξέρει ο ένας. Δεν έχει σημασία όμως. 

    Μες στην πίκρα τους κάποιοι μου έχουν πετάξει ότι καλύτερα που είμαι μόνος μου! Δεν είμαι συνειδητά όμως (ή μήπως είμαι τελικά και έχω βολευτεί; Δεν έχω απάντηση). Ένας άνθρωπος πρέπει όλα να τα ζήσει, ασχέτως την επιρροή που θα έχουν οι επιπτώσεις πάνω του. Όπως είπε ένα φίλος σε μια συζήτηση στο φμπ, ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει τους εαυτούς μας. Στηριζόμαστε στα φαινομενικά αλλά από μέσα, οι βάσεις, τα θεμέλια δηλ έχουν βάθος, στο ψυχολογικό κομμάτι που παίζει με τον νου μας. Είναι λεπτές οι ισορροπίες και η κλωστή που χωρίζει την λογική και την τρέλα είναι εύκολο να σπάσει. Λίγη πίεση θέλει μόνο. 

   Έχει σημασία να είμαστε καλά παρόλα τα δύσκολα που μας βγαίνουν μπροστά. Τα έχουμε ακούσει όλα αυτά σκέφτεστε. Έτσι είναι, τα ίδια πάντα. Τα επαναλαμβάνουμε για να τα μάθουμε. Να μπορούμε να σηκωθούμε από τον πάτο. Να βγάλουμε την δύναμη και τον εγωισμό που κρύβουμε και να ακυρώσουμε για όσο χρειάζεται τον αλτρουισμό μας, μόνο και μόνο για να σταθούμε στα πόδια μας. Δεν είναι κακό να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας, την υγεία μας, ψυχική και σωματική.

   Φιλοσοφίες του κώλου σκέφτεστε ε; Δεν μου αρέσει να βλέπω τους φίλους μου να πονάνε και να κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν σε άλλη περίπτωση. Το ίδιο θα πονούσα ίσως και εγώ στη θέση τους. Δεν τους κρίνω επειδή κινούνται βάσει συναισθήματος και γνωρίζουμε ότι δεν οδηγεί πάντα σωστά. Η λογική δεν έχει ιδιαίτερο λόγω στον έρωτα. Στην αγάπη όμως έχει. Ας προσέχουμε για να έχουμε. 

Τα φιλιά μου. 



ΥΓ. Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη σε ένα φίλο που αντέχει. 


Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Ξύπνημα με καλή διάθεση

    Χτες Κυριακή, είχα βάλει ξυπνητήρι στις 8:30, χωρίς λόγο βέβαια καθώς ξυπνάω μόνος μου νωρίτερα, έως πολύ νωρίτερα. 8 παρά είκοσι λοιπόν, τέντα το μάτι. Από την προηγούμενη μέρα είδα ότι θα βρέχει οπότε θα έκανα λίγο διάδρομο σπίτι να περάσει η ώρα και μήπως πέσει και η μπάκα. 
    Αλλάαααααααααααααα με εξέπληξε, ανοίγω το μάτι (έχω πάντα ανοιχτά τα παντζούρια το Χειμώνα), έξω απίστευτη μέρα ξημέρωνε, χαρά εγώ....
     Σηκώθηκα, ήπια το λεμόνι με το χλιαρό νερό μου, τσίτωσα σαν να με χτύπησε ρεύμα, ετοιμάστηκα και βγήκα με τα ακουστικά στα αυτιά. Ήλιος με σύννεφα συνέχεια στον ουρανό, όμορφο τοπίο, χειμωνιάτικο, γεμάτο ζωή όμως. 
    Η λίμνη ήρεμη, τα ζώα μέσα σε αυτή ακόμη πιο ήρεμα. Το φως του ήλιου να χτυπάει στη λίμνη, ομίχλη που και που μέσα και έξω από τη λίμνη να ανεβαίνει στις πλαγιές του Προφήτη Ηλία, Ησυχία.. ακόμη και με τα ακουστικά στα αυτιά ησυχία, ναι. Πολλές φορές τα έχω μόνο και μόνο για ομορφιά, που λέει ο λόγος, δεν βάζω μουσική, απλά τα έχω, σαν ασφάλεια μη μου μιλήσει κανένας. Αντικοινωνικότητά; χεχε μπορεί, έτσι μου αρέσει όμως! 
    Καταπληκτική η βόλτα, γύρισα, έκανα μπανάκι και πήγα για ένα καφεδάκι μετά στον κολλητό στο χωριό. Κάτσαμε στον ήλιο σαν τα φίδια και ήπια για πρώτη φορά φέτος φραπέ, για την επιλογή φταίει το φούτερ που φορούσα και έβγαλα τη βέμπελη κάποια στιγμή... 
   Μετά φαί και ύπνο και μετά πάλι καφέ το βροχερό απόγευμα που κατέληξε καλύτερα απ'ότι περιμέναμε καθώς είχαμε στην παρέα μας ένα φίλο από τα παλιά.. όχι τα πολύ παλιά.. πέρασε ο καιρός αλλά μεταξύ μας ήταν σαν να μη πέρασε μια μέρα.. 
     Ευτυχώς έχω κόψει γενικά το καφέ με καφεΐνη και έχω συνηθίσει τον ντεκαφεϊνέ, αλλιώς θα τα είχαν παίξει τα νεύρα μου. Επίσης η νέα μόδα του εσπρέσο αμερικάνο με έχει κερδίσει. Τρελαίνομαι! 
     Κατά τ' άλλα δεν έχει αλλάξει τίποτα.. συνεχίζουμε δυναμικά με ταξιδάκι στο τέλος της εβδομάδας στην Πάτρα για Σαβ-Κυρ- Δευ. Δεν μου αρέσουν τα καρναβάλια, αλλά (έχω το σκοπό μου) θα πάω να στηθώ  με μια λεκάνη στο άρμα που θα πετάει τις σοκολάτες.. και ότι βρέξει.. θα φαγωθεί.. χαχαχαχα! Επίσης σκέφτομαι και την εναλλακτική του σεντονιού, μεγαλύτερη επιφάνεια, περισσότερες σοκολάτες!!! χαχαχα!

Μια νέα εβδομάδα ξεκινά! Καλή να είναι. Σας φιλώ! Καλημέρα!

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Ήλιος και πάλι..

Καλησπέρα παίδες!

---"Παρασκευή σήμερα,

Χαρά μας έχει πιάσει που κόβουμε πίτα σήμερα και ίσως κερδίσουμε ένα φλουρί, που σημαίνει και τύχη.. ή μάλλον σημαίνει μέρες άδειας για το 2014 παραπανίσιες. Να πω ότι θέλω να πάω; Όχι, θα πάω επειδή πρέπει και επειδή κατέχω μια θέση που δεν την ζήτησα βέβαια αλλά την δέχτηκα."---

Η παραπάνω παράγραφος γράφτηκε πρωί της Παρασκευής που μας πέρασε. Μετά κόπηκε το ρεύμα, κάηκαν ασφάλειες στο κτήριο και σήμερα 27-1-14 κατά τις 11 άρχισαν να λειτουργούν όλα όπως πρώτα.. πάει της Παρασκευής το κείμενο, σήμερα Δευτέρα..
Στα πλαίσια της ενημέρωσης διάβασα και αυτό. Στενοχωριέμαι που υπάρχει κόσμος που αναγκάζεται να ζει έτσι. Στην ανέχεια, την εγκατάλειψη, την φτώχεια, το φόβο και ένα σωρό άλλα τα οποία δεν θα θέλαμε να ποτέ να αντιμετωπίσουμε.

Και έχω και τον συνάδελφο να μου λέει ότι στο περιστατικό με τους μετανάστες στο Φαρμακονήσι, καλά κάνανε οι λιμενικοί που έπρεπε λέει να τους εμποδίσουν να μπουν στα ελληνικά ύδατα. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ ιδιαίτερα και να τσακωθώ, όμως για να σηκώθηκαν να φύγουν από τον τόπο τους σημαίνει ότι δεν περνούν καλά, σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν μια νόμιμη είσοδο στην Ελλάδα οκ, όχι όμως από τη στιγμή που μπαίνουν στα ελληνικά ύδατα να γινόμαστε και "εκτελεστές" τους. Μπήκαν, οκ, μάζεψε τους και στείλε τους πίσω, μην τους αφήνεις να θαλασσοπνίγονται. Μετά βγήκαν και είπαν ότι ήταν ψεύτικες οι φωτό και αυτοί που μιλούσαν ήταν από άλλη χώρα και άλλα τέτοια ωραία, μετά σκέφτεσαι από μπορείς να πάρεις πια αξιόπιστη ενημέρωση.. με την απορία θα μείνουμε..

Άντε και καλή εβδομάδα!



ΥΓ. Ποιος μπορεί να μου πει γιατί δεν μπαίνουν ποτέ στη μέση οι φωτογραφίες;;;; Η' θα είναι λίγο αριστερά ή λίγο δεξιά.. σπάσιμο νεύρων!

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Εδώ είμαι!

    Σήμερα είχα όλη την καλή διάθεση να γράψω εδώ κάτι, το κακό είναι ότι μου 'ρθε όσο ήμουν στη δουλειά.. οπότε είναι και περιορισμένη η δυνατότητα να συγκεντρωθώ στο γράφειν της ανάρτησης. Δεν είχα και κάτι ιδιαίτερο να πω, παρά ότι είμαι καλά και ας έχω καιρό να γράψω. Πέρασε ένα εξάμηνο από την τελευταία ανάρτηση, ξεσυνήθισα μου φαίνεται.. 

Θα τα πούμε ξανά.. καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Η φωτογραφία είναι από τη λίμνη Ορεστιάδα της Καστοριάς, το πρωί της Κυριακής.