Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Ψίχουλα..

Καλησπέρα!

   Πήγαινα το πρωί στη δουλειά, κατεβαίνοντας τα τελευταία σκαλιά για το κτήριο των γραφείων, βλέπω μια γιαγιά σε ένα παράθυρο που βγάζει ένα τραπεζομάντιλο να το τινάξει∙ και το τίναξε και έφευγαν από μέσα οι χαρτοπετσέτες. Ήταν και πρωί, ένιωθα και το λαιμό μου χάλια, είπα να μην αρχίσω τις νουθεσίες σε γριά γυναίκα και ξελαρυγγιαστώ να με ακούσει. Καλά πες, από οικολογική συνείδηση μπορεί να μην έχει, δεν είχαν και στην εποχή της κάδους ανακύκλωσης αλλά όταν μαζεύεις ένα τραπέζι αφήνεις τα μισά πάνω; Αν είχε πετσέτες πάνινες όπως στην εποχή της, θα τις πετούσε; Έτσι μου έφτιαξαν τα νεύρα πρωινιάτικα πήγα και στο γραφείο μου ανέβασε την πίεση ο νέος υπάλληλος που του δίνεις δουλειά για 2 ώρες και σου κάνει 5 και όταν του δίνεις παραπάνω σου λέει ότι δεν προλαβαίνει. Είναι να τραβάς τις κοτσίδες σου.
    Μιζέρια και εκεί, μου 'ρχεται να μην μιλάω σε κανέναν εκεί μέσα. Βασικά ένα άτομο φταίει, που κάνει σαν μικρό παιδί, δημιουργεί πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει, κλαψουρίζει και αναλώνεται στα ίδια κάθε μέρα σχεδόν. Δεν λέω, γκρινιάζω και εγώ, αλλά όχι και έτσι, και να νομίζει ότι κάποιος είναι και ότι τα κάνει όλα όπως πρέπει, και πάντα να είναι ο πιο έξυπνος, γμτ δηλαδή, μεγάλος άνθρωπος και δεν βάζει μυαλό. Καλά ήμασταν όσο είχε άδεια. Θα σκάσω αλήθεια! Ώρες ώρες μου βγαίνει μια ψυχρότητα απέναντί του και σκέφτομαι ότι δεν πρέπει, τι φταίει και αυτός, η πίεση τον έκανε έτσι, τα προβλήματα και η παραπανίσια εξυπνάδα.. τι να πω.. μετά ηρεμώ, τα σκέφτομαι λιγάκι και τα ξεχνάω.
      Επίσης, αυτός που ξεμυξιάζεται στα πλακάκια του μπάνιου, συνεχίζει να το κάνει και μετά την προειδοποίηση με το χαρτί που βάλαμε. Μα πείτε μου, ποιός μπορεί να είναι τόσο σιχαμερός, αηδιαστικός, αγενής, ηλίθιος καλύτερα να πω.
     Υγρασία φουλ. Βροχές.. βροχές.. και πάλι βροχές.. Το σπίτι στάζει από παντού. Είναι που δεν ανάβω και το καλοριφέρ συχνά και δεν στεγνώνει ποτέ. Το Καλοκαίρι θα στεγνώσει μια και καλή με τις ζέστες. Ίσως τότε κλείσει καλά και το παράθυρο που έχει φουσκώσει. Φτάσαμε να πηγαίνουμε στη δουλειά πριν από την ώρα μας για να ζεσταθούμε. Άσε που και εκεί τα ανοιγοκλείνουν τα καλοριφέρ πια και είμαστε μια με ζακέτα μια χωρίς. Δεν πειράζει όμως, να σκληραγωγηθούμε λίγο.
     Το Σκ ήταν επίσης μουντό, βροχή, υγρασία, συννεφιά, καθόλου ήλιο. Νομίζω μας κούρασε!  Το μόνο που με χαροποιεί είναι ότι τις δυο προηγούμενες μέρες είχαμε καλό καιρό, έστω και αυτό καλό ήταν. Μπήκε η Άνοιξη (καλό μήνα να έχουμε) πια, μεγάλωσε και η μέρα και από εδώ και πέρα ό,τι Χειμώνας και να έμεινε θα είναι για λίγο! Οι πρασινάδες τώρα μοιάζουν διαφορετικές και έτοιμες για την νέα εποχή.
     Άντε και καλό υπόλοιπο εβδομάδας..