Μου είστε καλά;
Εδώ στα ορεινά και υγρά είναι όλα καλά! Αν εξαιρέσεις κάποια μικροπροβλήματα στη δουλειά που με έβγαλαν από τα ρούχα μου και με άφησαν γυμνό και άφωνο, είναι όλα οκ! Ο καθένας με την πετριά του, ο καθένας με τον πόνο του. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει με τι να ασχοληθεί, βρίσκει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του να κάνει τη ζωή των άλλων δύσκολη.. και εν μέρει το καταφέρνει! Ας αφήσουμε όμως αυτά τα άσχημα, που δεν έχω σκοπό να τα αφήσω να μου χαλάσουν τη διάθεση άλλο, θα τους γράψω όλους εκεί που δεν πιάνει το μελάνι και πάπαλα!
Το περασμένο ΣΚ, με κάλεσαν και ανταποκρίθηκα για μια επίσκεψη στις παραλίες τις Λάρισας! Ω ναι.. έχει και παραλίες (μα πια Γεωγραφία διάβαζα εγώ τόσα χρόνια; Με έφαγε η γραμματική!!) Πέρασα καταπληκτικά, με την καλύτερη παρέα που θα μπορούσα να έχω, άσχετο αν δεν γνώριζα κανέναν και καμία από πριν! Βόλτα, μπάνιο (που λέει ο λόγος, μιας που δεν ξέρω), κουβέντα, ταβέρνα, ποτάκι, ψάρεμα (όχι εγώ) κάτω απ'τα άστρα το βράδυ, ύπνος ελαφρύς (όσο μπόρεσα να κοιμηθώ) και ήρεμος με πρέζες ευτυχίας. Γύρισα ανανεωμένος, καμένος (σαν αστακός, και μου έλεγαν βάλε αντηλιακό, μπααα έλεγα δεν έχει πολύ ήλιο) και με μια γλύκα καλοκαιρινής βραδιάς.. μην πάει ο νους σας στο πονηρό πάντως... αθώα ιστορία με δόσεις ελευθερίας της βούλησης..
Και μετά πάλι στα ίδια με ένα ακόμη διάλειμμα αυτό το ΠΣΚ στας Αθήνας, γιατί αφού δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πρέπει να πάει το βουνό στο Μωάμεθ.. δηλ. εγώ στους φίλους μου, που μου λείψανε αφάνταστα, τα σκατοπαιδάκια! χιχιχι!
Θα τα πούμε σύντομα!
Μέχρι τότε να περνάτε καλά!
ΥΓ. Το τραγούδι που ακολουθεί αφιερωμένο.... ;)
...σε όσους θέλουν ένα άτομο δίπλα τους όταν ξυπνάνε και εγώ μέσα σ'αυτούς...
ΥΓ2. Μπορει να μην είναι ποιοτικό, αλλά αυτό που πρέπει να πει το λέει..