Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Λίγα χιόνια και πολλά χρόνια

Καλημέρα σας!!!!!

Τι μου κάνετε συνμπλόγκερς μου; Χαίρομαι που είστε εδώ πάντως!

Αχ παιδιά! Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Κάτι τρέχει με το άγχος και μένα, δεν τα πάμε και πολύ καλά. Το άγχος στην εξεταστική με βοηθούσε να διαβάζω καλύτερα, με έβαζε σε πρόγραμμα βρε παιδί μου. Τώρα όμως το άγχος είναι διαφορετικό, με ξαγρυπνά και με έχει συνεχώς σε υπερένταση, οι καφέδες μου έγιναν ντεκαφεϊνέ όλοι τους. Φυσικά το όλο θεματάκι που μου προκαλεί το άγχος είναι το θέμα του προηγούμενου ποστ. Για το οποίο δεν θα μιλήσω άλλο γιατί θα μου ανέβει η πίεση και δεν έχω και σκόρδο να μου κατέβει (όχι πως αν είχα θα έτρωγα βέβαια). Κάπως έτσι περνάνε οι μέρες μου στο εξωτικό - ελβετικό Καρπενήσι (θου Κύριε).
Δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο αλλά φέτος το παράκανε με το χιόνι, κάθε δεύτερη μέρα μας ασπρίζει και μας αφήνει με πάγο. Ενώ μας αρέσει, να το βλέπουμε να πέφτει, να το βλέπουμε να διακοσμεί τον περιβάλλοντα δασικό χώρο και να γυαλίζει τις νύχτες κάτω απ' το φως των δημόσιων λαμπών, μας δημιουργεί και πρόβλημα. Παγώνουν τα μονοπάτια και άντε να κατέβεις μετά στο δρόμο και στην καλύτερη περίπτωση που δεν παγώσει, έχουμε μπόλικη λάσπη! Τι καλά! Ουφ!
Με έχει πιάσει μια γκρίνια απερίγραπτη, και τρώγομαι με τα ρούχα μου. Κάντε υπομονή παιδιά, θα μου περάσει..

Σήμερα όμως γιορτάζουμε κιόλας!!!!
Το μωρό μου έχει γενέθλια!
Χρόνια πολλά αγάπη μου!!!!!

Να τα εκατοστήσεις και ότι ποθείς να το έχεις μέσα στην αγκαλίτσα σου (ελπίζω να είμαι και εγώ μέσα σε αυτά ε;;;) Θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί σήμερα, δυστυχώς δεν είμαι, αλλά ελπίζω σύντομα να επανορθώσω.


Κλείνω με αυτό το αφιερωμένο τραγουδάκι!!



Καλημέρα σε όλους και καλό τριήμερο παιδιά!!

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Γραφειοκρατίας το ανάγνωσμα..

Μέσα στις πέτρες βρήκα αυτό το χειμωνιάτικο λουλούδι..


Καλημέρα!

Ξημερώνει Κυριακή. Έξω χιονίζει, όχι πολύ αλλά αρκετά.. Χτες η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, γιόρταζα αλλά δεν γιόρτασα. Ποτέ μέχρι τώρα στην εικοσιπενταετή ζωή μου δεν έτυχε να γιορτάσω... δεν μου λέει τίποτα η μέρα αυτή και ευτυχώς συμφωνεί με το έτερον ήμισυ..

Αυτές τις μέρες με ταλαιπωρεί (όχι μην πάει ο νους σας στο κακό) η γραφειοκρατία Τρέξαμε πολύ, πλακωθήκαμε στα τηλέφωνα, κάναμε συναντήσεις, προχωρήσαμε δεν λέω, αλλά ακόμη είμαστε μακριά από το ποθητό αποτέλεσμα το οποίο θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μου..

"Πάρτε ξανά σε 15 μέρες" η μόνιμη απάντηση των υπαλλήλων. Το δεκαπενθήμερο φαίνεται είναι η καραμέλα του δημοσίου, που μας έχει χαλάσει τα δόντια τον τελευταίο καιρό Αλλά ευτυχώς έχουμε καλό οδοντογιατρό. Με το μπλα μπλα που θα πάει θα βαρεθούν και θα γίνει το δικό μας. Μην ανησυχείτε τα νέα όταν έρθουν θα σας τα πω! Ελπίζω να τα έχω σύντομα..


Δεν είναι λες και ανοίγει ο ουρανός;

Καλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Αγάπησέ με


Στους τρεις μήνες...



Του έρωτα και της φωτιάς το τραγούδι αυτό
για την αγάπη μιας θεάς μ' άνθρωπο θνητό
Ένα τραγούδι της καρδιάς που έρχεται ζεστό
μες στης βραδιάς την ηχώ

Αγάπη - αγάπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Στα σύννεφα τα πιο ψηλά κάθεται σκυφτή
κάνει ν' ανοίξει τα φτερά μα έχουνε κοπεί
Ένα τραγούδι ξεκινά πάλι να σου πει
Παρακαλάει να τον δει

Αγάπη - αγάπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Του έρωτα και της φωτιάς ίδιος ο σκοπός
κι αν μάθεις να τον τραγουδάς γίνεσαι θεός.



Καλή εβδομάδα να έχουμε...